Κουρσάρικες παραλογές

Κατά τους αιώνες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η κυριαρχία της πειρατείας στην ανατολική Μεσόγειο περιγράφεται με ανατριχιαστικό τρόπο από διάφορους περιηγητές της εποχής εκείνης. Οι κουρσάροι, άλλοτε Φράγκοι από τη Δύση (ή αλλιώς Φραγκιά) κι άλλοτε Σαρακινοί από την Ανατολή (ή αλλιώς Μπαρμπαριά), γίνονταν ο φόβος και ο τρόμος των απλών πολιτών αλλά και των τοπικών αρχόντων, καθώς ορμούσαν ανελέητα στα ελληνικά νησιά και στα παράλια της ηπειρωτικής Ελλάδας. Τα φοβερά πληρώματα των κουρσάρικων καραβιών στις εξορμήσεις τους, λεηλατούσαν περιουσίες, έκαιγαν γη, βιαιοπραγούσαν με κάθε τρόπο, σκότωναν ή άρπαζαν ανθρώπους σαν σκλάβους και τους αιχμαλώτιζαν για χρόνια ή τους πουλούσαν στα σκλαβοπάζαρα μεγάλων λιμανιών. Πόλεις, χωριά και οικογένειες διαλύονταν με αμείλικτες τακτικές.
Στις μέρες μας τα απομεινάρια της τρομακτικής εποχής, βρίσκονται πια μόνο σε μερικά τοπωνύμια. «Σαρακίνικο» είναι μια ονομασία που τη συναντάμε συχνά σε αρκετές παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας μας και υποδεικνύει τα σημεία εφόδου των διαβόητων «Σαρακινών». Ο τρόπος ανάπτυξης επίσης των οικιστικών κέντρων σε μέρη δύσβατα και αθέατα από την ανοιχτή θάλασσα, υποδηλώνει τα μέτρα προστασίας των τρομοκρατημένων κατοίκων τότε, από πειρατικές εισβολές... Ο λαός μας όμως, έχει εκφράσει μοναδικές εικόνες και συναισθήματα από τις κτηνωδίες που έζησε, μέσα στα δημοτικά ποιήματα (παραλογές) και στα δημοτικά τραγούδια του.
Βιολέτα Σολιδάκη